De maatschappelijke businesscase is opgesteld in het kader van het ondersteuningsprogramma bij de Stimuleringsregeling E-health Thuis (SET). Deze businesscase is opgesteld in samenwerking met 5 regionale koplopers, die SET-subsidie hebben ontvangen voor de implementatie en opschaling van beeldschermzorg: Amaris Zorggroep, Brabantzorg, Carinova, Marente en Sensire.
Preventieve inzet van beeldschermzorg
In deze maatschappelijke business case is een scenario uitgewerkt voor de preventieve inzet van beeldschermzorg bij mensen met (beginnende) cognitieve problemen en/of eenzaamheid. De inzet van beeldschermzorg is gericht op ondersteuning bij zelfstandigheid, dagstructuur, het monitoren van welzijn, het bevorderen van sociaal contact en het ondersteunen van mantelzorg. Op dit moment wordt deze vorm van beeldschermzorg ingezet bij mensen die al een indicatie hebben voor wijkverpleging. Dit zorgt ervoor dat de inzet van beeldschermzorg bekostigd kan worden, maar beperkt tegelijkertijd het preventieve effect. De verwachting is dat de effecten groter zullen zijn indien mensen eerder worden bereikt.
Tijdsbesparing van 990.000 uur
Hoewel de inzet van beeldschermzorg een flinke investering vraagt in technologie, de inzet van een beeldzorgteam en implementatie- en organisatiekosten, is het resultaat voor de zorgaanbieder positief. De opbrengsten bestaan uit een tijdsbesparing door kortere zorgmomenten en het voorkomen van reistijd en -kosten. Per cliënt is dit gemiddeld 4,3 uur per maand. Bij een landelijke opschaling zoals in dit scenario doorgerekend wordt over een periode van 5 jaar ruim 990.000 uur aan tijd bespaard. Dit komt overeen met ongeveer 750 fte. Dit is een belangrijk resultaat gezien de huidige personeelstekorten.
Ook voor de andere stakeholders is het resultaat positief. De opbrengsten voor de cliënt en mantelzorger zijn vooral kwalitatief. Voor het zorgkantoor en de zorgverzekeraar zijn er economische opbrengsten. Dit betreft een besparing op het zorggebruik en een besparing op de kosten voor opname in het verpleeghuis.
Gezamenlijke businesscase
Hoewel er behoefte was vanuit zorgaanbieders om dit scenario uit te werken, was er weinig beschikbare data. Op basis van casuïstiek, ervaringen en evaluaties van regionale koplopers is een eerste opzet gemaakt voor het preventieve scenario. Op basis van de ingebrachte casussen zijn de uitgangspunten gezamenlijk bepaald en aannames gedaan. Daarnaast is gebruik gemaakt van het eerder gepubliceerde minimumscenario van de maatschappelijke businesscase beeldschermzorg. Voor de uitwerking van de maatschappelijke businesscase is gebruik gemaakt van de Social Return On Investment (SROI) methodiek. Het resultaat is een eerste verkenning voor de opschaling van preventieve beeldschermzorg op landelijke schaal.
Vera Goldewijk, innovatiemanager bij Sensire, geeft aan waarom ze hieraan mee hebben gewerkt: “Voor ons was vooral de meerwaarde van preventieve beeldschermzorg een enorme zoektocht. Vanuit casuïstiek weet je dat je de goede dingen doet, maar hoe hang je hier getallen aan en bewijs je de meerwaarde? Het is fijn om dit gezamenlijk te kunnen doen met meerdere zorgorganisaties en andere stakeholders zoals de verzekeraar. Zo ontstaat er een gezamenlijk en overall beeld. Dit zegt veel meer dan 5 losse businesscases.”
Van potentie naar realisatie
Het belangrijkste resultaat voor Inge Nipshagen, projectleider bij Marente, is het gezamenlijk inzicht in dat door middel van inzet van beeldzorg mensen echt langer zelfstandig thuis kunnen blijven wonen.” Maar om dit resultaat daadwerkelijk te kunnen behalen zijn wel afspraken nodig met zowel zorgaanbieders als financiers over de benodigde investeringen, het monitoren van de resultaten en het verzilveren van de opbrengsten. Voldoende volume is belangrijk om tot een positief resultaat te komen voor de zorgaanbieder. De aandacht en ondersteuning in zorgorganisaties voor de inzet en opschaling van beeldschermzorg blijft in de praktijk meerdere jaren nodig. Dit vraagt ook om meerjarenafspraken met financiers over de benodigde investeringen voor de gewenste opschaling. In eerste instantie wordt vooral gekeken naar zorgverzekeraars, maar ook gemeenten en zorgkantoren kunnen hier een rol in spelen.